π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Η ΠΑΛΑΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Ε΄
Του Πρωτοπρεσβύτερου Θεόδωρου Ζήση
=====
5. Στὸ οἰκουμενιστικὸ στρατόπεδο καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος
Ἡ ἴδια λύπη ἰσχύει καὶ γιὰ τὴν ἄλλοτε παραδοσιακὴ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία μετὰ τὴν ἀνάρρηση στὸν ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο Ἀθηνῶν τοῦ ἀπὸ Δημητριάδος μητροπολίτου κυροῦ Χριστοδούλου συντάχθηκε στὸ οἰκουμενιστικὸ στρατόπεδο καὶ ἐξακολουθεῖ μέχρι σήμερα τὴν συμπαράταξη, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν συμμετοχή της στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ τὴν ὑπογραφὴ τῶν κειμένων της. Περισσότερα στοιχεῖα γιὰ τὴν ἀλλαγὴ πορείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἴχαμε παρουσιάσει σὲ ὁμιλία μας στὸν Βόλο, παρόντος καὶ τοῦ μητροπολίτου Δημητριάδος Ἰγνατίου, ποὺ ἔγινε στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τοῦ Δήμου Βόλου, στὶς 25-1-2007 μὲ θέμα: «Κινδυνεύει τώρα σοβαρὰ ἡ Ὀρθοδοξία».
Ἐκεῖ δείξαμε μὲ ἀδιάψευστα στοιχεῖα τὴν ἀθρόα μεταβολὴ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀπὸ διστακτικὴ καὶ συγκρατημένη συμπαραστάτις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, περισσότερο λόγω φιλογενείας, μετατράπηκε σὲ τολμηρὴ πρωτοπόρο καὶ πρωτεργάτη τῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, συμπορευόμενη πλήρως μὲ τὸ Φανάρι[2]. Αὐξήθηκαν ἔτσι οἱ κίνδυνοι γιὰ τὴν ἅλωση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ οἱ εὐθύνες τῶν ποιμένων γιὰ τοὺς πιστούς, οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἀγνοοῦν τὰ τεκταινόμενα καὶ ἐφησυχάζουν.
Οἱ δικοί μας ἀγῶνες ἀποβλέπουν στὴν προφύλαξή τους ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ στὴν παραμονή τους μέσα στὴν σώζουσα ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων. Ἀκολουθοῦμε τοὺς ὁμολογητὰς Ἁγίους, καὶ δὲν μᾶς φοβίζουν οἱ μικροπρεπεῖς σχεδιασμοὶ καὶ οἱ ὑστερόβουλες συκοφαντίες καὶ ὕβρεις κάποιων φθονερῶν καὶ κακοβούλων ἀνθρώπων. Γνωρίζουμε, ὅπως λέγει ὁ ψαλμωδός, ὅτι «ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται», ὁ Ὁποῖος θὰ μᾶς γλυτώσει «ἐκ παγίδος θηρευτῶν καί ἀπό λόγου ταραχώδους»[3], καί θά πατάξει «πάντας τούς ἐχθραίνοντας ἡμῖν ματαίως»[4].
Ἐκεῖ δείξαμε μὲ ἀδιάψευστα στοιχεῖα τὴν ἀθρόα μεταβολὴ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀπὸ διστακτικὴ καὶ συγκρατημένη συμπαραστάτις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, περισσότερο λόγω φιλογενείας, μετατράπηκε σὲ τολμηρὴ πρωτοπόρο καὶ πρωτεργάτη τῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, συμπορευόμενη πλήρως μὲ τὸ Φανάρι[2]. Αὐξήθηκαν ἔτσι οἱ κίνδυνοι γιὰ τὴν ἅλωση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ οἱ εὐθύνες τῶν ποιμένων γιὰ τοὺς πιστούς, οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἀγνοοῦν τὰ τεκταινόμενα καὶ ἐφησυχάζουν.
Οἱ δικοί μας ἀγῶνες ἀποβλέπουν στὴν προφύλαξή τους ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ στὴν παραμονή τους μέσα στὴν σώζουσα ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων. Ἀκολουθοῦμε τοὺς ὁμολογητὰς Ἁγίους, καὶ δὲν μᾶς φοβίζουν οἱ μικροπρεπεῖς σχεδιασμοὶ καὶ οἱ ὑστερόβουλες συκοφαντίες καὶ ὕβρεις κάποιων φθονερῶν καὶ κακοβούλων ἀνθρώπων. Γνωρίζουμε, ὅπως λέγει ὁ ψαλμωδός, ὅτι «ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται», ὁ Ὁποῖος θὰ μᾶς γλυτώσει «ἐκ παγίδος θηρευτῶν καί ἀπό λόγου ταραχώδους»[3], καί θά πατάξει «πάντας τούς ἐχθραίνοντας ἡμῖν ματαίως»[4].
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1]. Πρβλ. Γαλ. 1,14
[2]. Ὅλο τὸ κείμενο τῆς ἀποκαλυπτικῆς ὁμιλίας βλ. εἰς Θεοδρομία 9 (2007) 89-128.
[3]. Ψαλμ. 90, 1-3.
[4]. Ψαλμ. 3,8.
No comments:
Post a Comment